ای کاشهزار تیغ برهنهبر اندوه تو می نشستتا بتوانمبشارت روشنی فردا رابر فراز پلک هایتنگاه کنم ...*اینکصدای آن یار بی دریغگل می کنددر سبزترین سکوتو گلهای هرزه رادر بارش مداوم خویشدرو می کند ...*جنگلدر اندیشه های سبز توجاری ست ...